Voor haar

Voor haar... 🖤

Een kleine 20 jaar geleden maakte ik mijn allereerste kabouter,
niet beseffend wat deze kleine wezentjes voor me zouden gaan betekenen...

Die allereerste kabouter legde ik in de hand van een lieve vriendin
die in coma lag en enkele dagen later overleed.

De jaren die volgden maakte ik ontelbare gelijkaardige kabouters.

Kabouters die mee vertrokken op een lange of korte reis,
kabouters die je zeggen dat ik je graag zie...
Zo mijn eigen stiekeme manier
om bij een afscheid een stukje van mezelf mee te sturen op avontuur...

Gelukkig waren er ook heel veel blije kabouters,
verjaardagskabouters, huwelijkskabouters
en ook bij de geboorte van Bo greep ik mijn kans
om kabouters in het rond te strooien.

‘t Werd zo iets wat ik doe...
Mijn kleine lichtpuntjes waarmee ik probeer het soms onuitspreekbare te zeggen...

Onlangs maakte ik er weer eentje,
Met trillende handen en een huilend hart...
Zo eentje die ik liever niet had gemaakt...
Want zij, zij was er eentje die ik echt liever nog dicht bij me had gehouden...

Voor haar...
Zoveel graag zien voor haar...

Voor A.
Omdat ik haar mis
🖤

Dit is een repost van een ouder bericht op mijn sociale media,
omdat het ook hier zijn plaats verdient...